قسمتی از پیشگفتار کتاب خداحافظ بیکاری
رفته‌رفته با گذشت زمان و پیچیده‌تر شدن جوامع، شغل‌های جدیدی به وجود آمدند که به تحصیلات و مهارت‌های خاص نیاز داشتند، ازاین‌رو دولت‌ها به فکر پرورش افراد با مهارت‌های مورد نیاز جامعه افتادند. مدارس رشد کردند، رشته‌های مختلف به وجود آمدند و دانشگاه‌ها با رشته‌های تحصیلی مختلف ایجاد شدند. افراد در مقاطع مختلف به تحصیل پرداختند و به‌محض اتمام تحصیل، جذب بازار کار آن هم از نوع دولتی شدند و از حقوق و مزایای خاص برخوردار شدند؛ بازار کاری که در مقایسه با شغل‌های سنتی مثل کشاورزی یا صنایع دستی، به‌مراتب راحت‌تر بود و درآمد بالاتر داشت. کم‌کم تب اشتغال به کارهای این‌چنینی فراگیر شد و جوانان دریافتند که فقط و فقط با درس خواندن و رفتن به دانشگاه می‌توانند به آینده شغلی خوب، مطمئن و راحت دست پیدا کنند. لیکن و بلکه متأسفانه، به سبب در نظر نگرفتن تناسب نیاز جامعه و افراد تحصیل‌کرده، رفته‌رفته بر جمع فارغ‌التحصیلان دانشگاهی که به‌دنبال کار بودند افزوده شد.
